Αν βγαίνεις εν έτει 2008, σε μια περίοδο που η οικονομική κρίση έχει χτυπήσει κόκκινο παγκοσμίως, και προσπαθείς να πουλήσεις ένα ζευγάρι ηχεία 16.000 ευρώ, ή είσαι τρελός ή κάτι άλλο μαγειρεύεις. Στην περίπτωση της αγαπημένης μας Klipsch, θα τολμήσουμε να πούμε πως ισχύει κάτι και από τα δύο.
Από τη μία η καλώς εννοούμενη τρέλα που κάθε σοβαρός, φιλόδοξος και ανήσυχος κατασκευαστής οφείλει να χρησιμοποιεί ως καύσιμο για να πηγαίνει μπροστά, και από την άλλη ο απώτερος σκοπός, που στην προκειμένη περίπτωση αφορά την εγκαινίαση μιας ολοκαίνουργιας σειράς ηχείων, επικεφαλής της οποίας είναι το υπό δοκιμή μοντέλο που, όπως και να το κάνουμε, θα γράψει τη δική του ιστορία στο χώρο.
Όσοι από εσάς πέρυσι το φθινόπωρο περπατήσατε στους διαδρόμους της έκθεσης Ήχος+Εικόνα Show είναι βέβαιο πως σταθήκατε για αρκετή ώρα στο περίπτερο της Klipsch, όπου εξετίθετο μια demo έκδοση του επιβλητικού Palladium P39F. Τα φλας όλων των παρευρισκόμενων φωτογράφων άστραφταν εκείνες τις μέρες για να απαθανατίσουν τη νέα ναυαρχίδα του ιστορικού αυτού Αμερικάνου κατασκευαστή, που θα σταθεί επάξια δίπλα στα μυθικά του μοντέλα Klipschorn, La Scala και Cornwall.
Ωστόσο, το μεγάλο Palladium δε δημιουργήθηκε για να τιμήσει το ένδοξο παρελθόν του κατασκευαστή, αλλά, αντίθετα, για να αποτελέσει μια de facto δήλωση υπεροχής και, ταυτόχρονα, για να αποδείξει πως «Klipsch» δε σημαίνει μόνο βαριά ιστορία, αλλά και λαμπρό μέλλον. Ας δούμε, λοιπόν, μαζί ποιο είναι αυτό το σύγχρονο πρόσωπο της Klipsch, τι νέο φέρνει η πολυσυζητημένη πια, ακριβή σειρά Palladium και, κυρίως, πάνω σε ποια βάση θα στηριχτεί για να επιβιώσει σε ένα περιβάλλον όπου η τεχνολογία συρρικνώνεται και τυποποιείται με... επικίνδυνους ρυθμούς.
ΣΤΟ ΤΙΜΟΝΙ ΜΙΑΣ... BMW PALLADIUM
Οι περισσότεροι από εσάς πιθανόν να μη γνωρίζετε πως πίσω από το φανταστικό αυτό δημιούργημα που λέγεται «Palladium P39F», που προκαλεί δέος ακόμα και σε κάποιον έμπειρο παρατηρητή, κρύβεται το τμήμα σχεδίασης μιας μεγάλης αυτοκινητοβιομηχανίας: της BMW. Προσωπικά, δεν είναι κάτι που με εκπλήσσει διότι, τελευταία, η συνεργασία μεταξύ ετερόκλητων εταιρειών τεχνολογίας, όπως για παράδειγμα της LG με τη Mark Levinson, καθώς και η συνεργασία εταιρειών του χώρου μας με άλλες που δραστηριοποιούνται σε... άσχετους τομείς (βλ. Pioneer με Air Studios, Meridian με Ferrari, Samsung με Armani κτλ.), είναι κάτι αρκετά συνηθισμένο.
Αυτό που σε κάθε περίπτωση κάθε άλλο παρά ως συνηθισμένο μπορεί να χαρακτηριστεί είναι το αποτέλεσμα τέτοιου είδους συνεργασιών, το οποίο είναι κατά κανόνα εντυπωσιακό. Βέβαια, μας κοστίζει κάτι παραπάνω, αλλά, θα πείτε, αυτό είναι κάτι αναμενόμενο από τις μεγάλες φίρμες, πολλώ μάλλον όταν αυτές ενώνουν τις δυνάμεις τους.
Στην περίπτωση της Klipsch, το έργο της σχεδίασης της νέας ναυαρχίδας της το ανέθεσε απευθείας στην BMW Group Designworks USA, για πρώτη φορά το 2006. Από το μάρκετινγκ της εταιρείας μαθαίνουμε πως οι στόχοι που ετέθησαν τότε ήταν απολύτως συγκεκριμένοι και σαφείς. Ο σπουδαιότερος εξ αυτών ήταν να δημιουργηθεί μια αμίμητη κατασκευή με ποιοτικά χαρακτηριστικά ακριβού επίπλου, που ταυτόχρονα να αποτελεί μια γέφυρα μεταξύ των στοιχείων εκείνων που καταξίωσαν την Κlipsch στο χώρο της υψηλής πιστότητας και του σύγχρονου προφίλ που οφείλει να υιοθετήσει.
Συνεπώς, μια... τετράγωνη «ντουλάπα» τύπου Klipschorn ήταν ένα ενδεχόμενο μάλλον μακρινό, για να μην πούμε απαγορευτικό, όπως επίσης η στροφή προς κάποια πιο συμβατική μέθοδο σχεδίασης μεγαφώνων, που να αγνοεί το σήμα κατατεθέν της Klipsch: τις μονάδες χοάνης. Άρα, λοιπόν, θέλουμε κόρνες, θέλουμε εντυπωσιακή συχνοτική πληρότητα, και όλα αυτά σε ένα πακέτο υψηλής αισθητικής ικανό να σταθεί δίπλα σε επιλεγμένα κομμάτια επίπλων.
Το αποτέλεσμα είναι ένα επιβλητικό ηχείο που αγγίζει το εντυπωσιακό ύψος του 1 μ. και 42 εκ. και που μόνο πολυτέλεια είναι σε θέση να εκπέμψει. Το στοιχείο του εντυπωσιασμού ενισχύεται σημαντικά μόλις εξερευνήσουμε τις υπόλοιπες πλευρές του και συνειδητοποιήσουμε το πρωτότυπο σχήμα του, το οποίο ο κατασκευαστής έχει βαφτίσει με την εύστοχη ονομασία «boat-tail». Πράγματι, αρκεί να φανταστούμε το ηχείο να στηρίζεται στην οξεία κόγχη που διατρέχει ολόκληρη την πίσω πλευρά του και δημιουργείται στο σημείο ένωσης των δύο καμπυλωτών πλευρών του, για να αποκαλυφθεί ένα κανονικό σκαρί πλοίου, το κατάστρωμα του οποίου είναι η... μπάφλα.
Ευνόητοι λόγοι ακουστικής οδήγησαν τον κατασκευαστή στη σχεδίαση ενός τέτοιου σχήματος, που κρίνεται αποτελεσματικό τόσο για την ακοή όσο και για την όρασή μας.
Ωστόσο, η πραγματική πρωτοτυπία του όλου εγχειρήματος δεν εντοπίζεται τόσο στο σχήμα της καμπίνας του P39F, όσο στα υλικά που έχουν χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή της. Σε αυτό το σημείο η Klipsch φρόντισε να δώσει το «πράσινο» στίγμα της, μιας και τα ξύλα που έχουν χρησιμοποιηθεί είναι από εξωτικά δέντρα, που καλλιεργούνται κάτω από απόλυτα ελεγχόμενες συνθήκες, γεγονός που διασφαλίζει τη βιωσιμότητα των ειδών.
Με βάση το MDF, τα παχιά τοιχώματα της καμπίνας υλοποιούνται από ένα σάντουιτς τέτοιων ξύλων, τα οποία, σε συνδυασμό, παρουσιάζουν τα επιθυμητά μηχανικά χαρακτηριστικά που οδηγούν σε μια πραγματικά ακλόνητη κατασκευή, συνολικού βάρους 75 κιλών. Εσωτερικά, τα απαραίτητα δεσίματα σχήματος «Η» ενισχύουν τη στιβαρότητα.
Από πλευράς φινιρίσματος, η σχεδιαστική ομάδα του P39F ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Η έκδοση του ηχείου που είχαμε στα χέρια μας ήταν «ντυμένη» με το φινίρισμα ονόματι «Linia», με το ξανθό χρώμα του και τις γοητευτικές οριζόντιες γραμμώσεις του φυσικού ξύλου που χρησιμοποιείται ως επένδυση.
Η ομοιότητα με το δέρμα της ζέβρας είναι προφανής, όπως επίσης η επιθυμία του κατασκευαστή να δημιουργήσει ένα έντονο οπτικό εφέ, που αφενός θα αναδείξει το ιδιόμορφο σχήμα της καμπίνας, και αφετέρου θα προκαλέσει τον παρατηρητή. Τέλος, ως κερασάκι στην τούρτα τοποθετούνται οι μελετημένες μεταλλικές πινελιές, που «δένουν» το αποτέλεσμα και μεταδίδουν το δυναμικό χαρακτήρα μιας πραγματικά ασυμβίβαστης υλοποίησης. Τέτοιες θα βρείτε στην κορυφή του ηχείου -επάνω ακριβώς από το τουίτερ, στην κόγχη της πίσω πλευράς και, φυσικά, στο υποδειγματικό σύστημα στήριξης.
ΤΑ ΤΕΧΝΙΚΑ
Παρά το γεγονός ότι ο κατασκευαστής προσπαθεί με κάθε τρόπο να κατευθύνει την προσοχή μας περισσότερο προς την, ομολογουμένως, εξαιρετική δουλειά που έχει γίνει στον τομέα της αισθητικής, εμείς δε θα πρέπει να ξεχνάμε πως, επί της ουσίας, έχουμε να κάνουμε με ένα ηχείο που καλείται να μας εκθέσει σε μια όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστική ηχητική πραγματικότητα. Για να το επιτύχει αυτό η Klipsch, προσέδωσε στη νέα ναυαρχίδα της χαρακτηριστικά ηχείου 3,5 δρόμων, εξοπλίζοντάς την με τρία γούφερ 9 ιντσών, καθώς και με ένα σύστημα μιντ-τουίτερ χοάνης τύπου Tractrix.
Για το τελευταίο έχει δημιουργηθεί μια νέα, ενιαία κατασκευή από πολυμερή υλικά, σμιλεμένη κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να σχηματίζονται οι χοάνες του μιντ και τουίτερ. Αν παρατηρήσετε το στόμιο της κάθε χοάνης, θα διαπιστώσετε την ύπαρξη phase plugs που διορθώνουν τα χαρακτηριστικά διασποράς των μονάδων που βρίσκονται από πίσω.
Σε ό,τι αφορά την υψηλή περιοχή, γίνεται χρήση μίας μονάδας 3/4 της ίντσας, μεταλλικού θόλου (τιτάνιο), που κινείται με τη βοήθεια δύο μαγνητών νοεδυμίου, ενώ ταυτόχρονα βρίσκεται τοποθετημένο σε έναν ανεξάρτητο υποθάλαμο απόσβεσης που αποκόπτει πλήρως το οπίσθιο κύμα ακτινοβολίας, βελτιώνοντας έτσι μία σειρά από χαρακτηριστικά λειτουργίας. Μια παρόμοια τεχνική, αλλά σαφώς πιο ανεπτυγμένη, χρησιμοποιείται και για την κρίσιμη μονάδα των μεσαίων συχνοτήτων, που αναλαμβάνει την περιοχή μεταξύ των 500Hz και των 3,5kHz.
Ο κατασκευαστής επέλεξε ένα μεγάφωνο ανεστραμμένου μεταλλικού θόλου διαμέτρου 4,5 ιντσών, που φέρει τρεις μαγνήτες νεοδυμίου, οι οποίοι θωρακίζονται από ένα χάλκινο περίβλημα. Σημειωτέον ότι έχει καταβληθεί σημαντική προσπάθεια για τη μείωση της επιφάνειας της εξωτερικής ανάρτησης, κάτι που επιφέρει την αντίστοιχη μείωση των παραμορφώσεων.
Τέλος, για τα τρία εντυπωσιακά γούφερ του P39F, η Klipsch έχει δώσει... γη και ύδωρ. Άπαντα είναι εξοπλισμένα με κώνους από αλουμίνιο, ενώ για λόγους απόσβεσης ενισχύονται από kevlar και από το αφρώδες Rohacell. Μια ικανή συστοιχία μαγνητών νεοδυμίου φροντίζουν για την κίνησή τους, ενώ γίνεται χρήση της τεχνικής over-hang, έτσι ώστε ακόμα και υπό ακραίες συνθήκες οδήγησης να διατηρείται η γραμμικότητα των μονάδων. Το πρώτο από τα τρία γούφερ αναλαμβάνει όλη την περιοχή από τα 30 έως και τα 500Hz, ενώ τα άλλα δύο απασχολούνται μόνο με την πολύ χαμηλή περιοχή.
Κατόπιν αυτών, ο κατασκευαστής υπόσχεται μια σειρά από εντυπωσιακά χαρακτηριστικά, όπως απόκριση συχνοτήτων από 28Ηz έως και 30kHz, ευαισθησία 99dB, ικανότητα απολαβής ισχύος μεταξύ 400 Wrms και 1.600 Wmax αλλά και μάξιμουμ στάθμη 126dB. Βέβαια, κάπου εκεί κοντά φιγουράρει και το... τρομακτικό νούμερο της αντίστασης του ηχείου, το οποίο «βουτάει» στα 2,9Ω.
Όπως καταλαβαίνετε, το P39F κάθε άλλο παρά ως παιχνιδάκι μπορεί να χαρακτηριστεί. Προορίζεται για να καλύψει ιδιαίτερα μεγάλους χώρους, κάτι που με τη σειρά του οδηγεί στην απαίτηση οδήγησης από ενισχυτές διόλου ευκαταφρόνητης απόδοσης. Αλλά... αυτό το ξέρατε, έτσι δεν είναι;
Κλείνοντας το κεφάλαιο με τα τεχνικά χαρακτηριστικά του P39F, αξίζει να αναφερθεί πως η Κlipsch φρόντισε τις απαιτούμενες λεπτομέρειες τόσο στη σχεδίαση της καμπίνας όσο και σε αυτήν των μεγαφώνων, με αποτέλεσμα να μην απαιτούνται ιδιαιτέρως «βαριά» φίλτρα διαχωρισμού. Κατά βάση γίνεται χρήση φίλτρων 4ης τάξης, ενώ ο κλάδος των χαμηλών υλοποιείται σε μία απολύτως ανεξάρτητη πλακέτα.
Τα εν λόγω δικτυώματα είναι κρυμμένα στη βάση του ηχείου, απομακρυσμένα από την καμπίνα, κάτι που ισχύει και για τις... βαρέος τύπου μπόρνες σύνδεσης, που επιτρέπουν έως και τριπλοκαλωδίωση. Οι τελευταίες βρίσκονται τοποθετημένες στο κάτω μέρος της μεταλλικής βάσης, γεγονός που επιβάλλει την ανάρτηση του ηχείου σε ακίδες. Το κάθε P39F συνοδεύεται από μία κασετίνα με όλα τα απαραίτητα αξεσουάρ, όπως ακίδες, μεταλλικά πιατάκια και βραχυκυκλωτήρες.
MODERN CLASSIC
Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται σε κάποιους, η αλήθεια είναι πως ένα ηχείο της κατηγορίας των 16.000 ευρώ έχει ανταγωνισμό, και μάλιστα σκληρό. Ακριβώς επειδή το P39F δεν είναι από τα ηχεία που θα πουλήσουν χιλιάδες ζευγάρια σε όλον τον κόσμο, μία και μόνο χαμένη ή, αντίστοιχα, κερδισμένη πώληση μπορεί να κάνει τη διαφορά, σε ό,τι αφορά την καριέρα του στη δύσκολη αγορά του high-end. Γι’ αυτό ακριβώς η αξιολόγησή του πρέπει να γίνει με μεγάλη προσοχή.
Είναι αυτονόητο πως το παλιό καλό σύστημα αναφοράς του περιοδικού μας ήταν αυτό που μας οδήγησε στην αλήθεια του P39F, και μάλιστα με μεγάλη ακρίβεια, δίδοντάς μας, παράλληλα, τροφή για ένα πρώτο σχόλιο. Το κορυφαίο ηχείο της δοκιμής μας είναι -ως οφείλει- ιδιαίτερα απαιτητικό από τις συνοδές συσκευές, και όχι μόνο από τον ενισχυτή, που, οπωσδήποτε, θα πρέπει να κινείται πέριξ των 200W ανά κανάλι. Όπως ίσως θα γνωρίζετε, το όνομα της Klipsch είναι συνυφασμένο με την ακραία ανάλυση και καθαρότητα, στοιχεία ικανά να ξεγυμνώσουν τις συσκευές σας και να αναδείξουν τις ατέλειές τους.
Ως γνωστόν, μία αλυσίδα είναι τόσο δυνατή όσο ο ασθενέστερος κρίκος της και, πιστέψτε με, στην προκειμένη περίπτωση αυτό ισχύει εις το έπακρον. Μια λάθος επιλογή, ακόμα και καλωδίου, είναι ικανή να σκιάσει το μεγαλείο του αποτελέσματος που είναι σε θέση να προσφέρει το P39F, γι’ αυτό καλά θα κάνετε να είστε προετοιμασμένοι να βάλετε βαθιά το χέρι στην τσέπη για ένα σύστημα σχεδιασμένο γύρω από τη νέα ναυαρχίδα της Klipsch.
Τώρα που ξεκαθαρίσαμε τα στοιχειώδη, δικαιούμαστε να ασχοληθούμε με τις λεπτομέρειες, αλλά όχι όπως συνηθίζουμε με την πλειονότητα των προϊόντων που δοκιμάζουμε. Σε αυτήν την κατηγορία θεωρώ χάσιμο χρόνου και σπατάλη μελανιού την αναφορά σε συχνοτικές ομάδες, στερεοφωνικές σκηνές κτλ. Υπάρχει ποτέ περίπτωση ένα ηχείο σαν το P39F να μην παίζει σωστά και να έχει μη αναστρέψιμα προβλήματα; Κατηγορηματικά, όχι!
Εδώ όλο το παιχνίδι παίζεται... στις γεύσεις. Όταν έχεις να συγκρίνεις το Palladium, φερ’ ειπείν, με το Elipsa της Sonus Faber, είναι σαν να συγκρίνεις τα κυρίως πιάτα δύο κορυφαίων εστιατορίων με τη διαφορά ότι το ένα είναι κινέζικο και το άλλο γαλλικό. Υπάρχει ποτέ περίπτωση να σας σερβίρουν κρύο, κακομαγειρεμένο ή κατά οποιονδήποτε τρόπο αλλοιωμένο φαγητό; Μάλλον όχι. Επομένως, όλη η ουσία είναι στο κατά πόσον, τελικά, προτιμάτε τη μία ή την άλλη κουζίνα. Στην περίπτωση του P39F, το αποτέλεσμα που προσφέρει θα «κάτσει» στη γεύση όσων αρέσκονται σε πιο... γαρνιρισμένους ήχους, με λουκούλλειες δόσεις αέρα, ανάλυσης και καθαρότητας, πλαισιωμένες από τον ακλόνητο ρυθμό, το πελώριο staging και, φυσικά, από το ελεγχόμενο, ερεβώδες χαμηλό. Όσο για τη μονάδα απόδοσης της μεσαίας περιοχής, έχει και αυτή το ξεχωριστό στιλ της, που κινείται σε αυτά τα πρότυπα.
Ο κατασκευαστής σαφώς έχει δημιουργήσει μια απόσταση μεταξύ του παραδοσιακού ήχου ενός La Scala ή ακόμα και ενός Heresy, θέλοντας πάση θυσία να ντυθεί με μια πιο μοντέρνα φορεσιά, απομακρύνοντάς τον από τη ρομαντική σχολή του Canterbury της Tannoy και του Elipsa, που αναφέραμε προηγουμένως. Αυτό έχει ως συνέπεια να τίθεται σε σύγκριση με τα πιο «engineered» ηχεία που έχουν περάσει από τα χέρια μας, όπως το 207/2 της KEF, το Fremont της Escalante και το Κ1 της Vivid.
To αν είναι καλύτερο ή χειρότερο από όλα αυτά δικαιούστε να το κρίνετε εσείς, που είστε διατεθειμένοι να πληρώσετε το αντίτιμο ενός καλού μεσαίου αυτοκινήτου για να το αποκτήσετε. Το σίγουρο, όμως, είναι πως, χάρη στην ηχητική υπογραφή του και μόνο, σε κάνει να αναρωτιέσαι το λόγο για τον οποίο πρέπει να υπάρχουν ακόμα ακριβότερες προτάσεις.
Αντιπρόσωπος: N.I. Λάιος, τηλ.: 210.8629.513
Τιμή: 16.000 €
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
Δρόμοι: 3,5
Απόκριση συχνοτήτων: 28Hz-30kHz
Ευαισθησία: 99dB
Αντίσταση: 2,9Ω@130 Hz
Ισχύς: 400 Wrms/1600 Wmax
Διαστάσεις (ΠxΥxΒ): 30,5x142x62,9 εκ.
Βάρος: 74,9 κιλά
ΥΠΕΡ
- Μια πρόταση που γεφυρώνει τον παραδοσιακό ήχο της Klipsch με το μοντέρνο ύφος που όφειλε να υιοθετήσει.
- Δυνατότητα έως και τριπλοκαλωδίωσης.
ΚΑΤΑ
- To P39F θα εκτοξεύσει τον προϋπολογισμό σας, μιας και απαιτεί αντίστοιχου επιπέδου συνοδά για να αποδώσει τα μέγιστα.
- Θα προτιμούσαμε οι επαφές σύνδεσης να βρίσκονται σε ένα πιο βολικό σημείο.
ΣΧΟΛΙΟ
Δίχως αμφιβολία, το P39F είναι ένα ηχείο που δημιουργήθηκε για να προσφέρει μεγάλες συγκινήσεις σε όσους αντέχουν το υψηλό κόστος του. Θα «γεμίσει» με χαρακτηριστική άνεση μεγάλους χώρους, μεταδίδοντας όλα εκείνα τα ηχητικά χαρακτηριστικά που έκαναν τον Αμερικανό κατασκευαστή διάσημο: ακραία ανάλυση, καθαρότητα και τονική πληρότητα.
ΤΙP
Αναλόγως της συμπεριφοράς του χαμηλού στο δικό σας χώρο, επιλέξτε πώς θα τοποθετήσετε τα ηχεία. Παρά το γεγονός ότι βάσει προδιαγραφών οι οπές Reflex θα πρέπει να ακτινοβολούν προς τα έξω, αν η εγγύτητα από τους τοίχους δεν το επιτρέπει, αντιστρέψτε τα ηχεία, έτσι ώστε οι οπές τους να εκτονώνονται προς το κέντρο. Βέβαια, θα πρέπει να είστε προετοιμασμένοι για ένα ελαφρύτατο στένεμα της σκηνής.