Η σειρά Constellation της Leema αποτελεί την κορωνίδα της εταιρείας (αφού «απορρόφησε» και τη σειρά Reference). Περιλαμβάνει το CD player Antila (τεύχος 04/2009), τον προενισχυτή Pyxis (τεύχος 04/2010), τον ολοκληρωμένο Tucana, τον τελικό Hydra, τα μονομπλόκ Altair (1.800W στα 2Ω) αλλά και τον προενισχυτή πικάπ Agena και το ιδιόρρυθμο Corvus (μονοφωνικός ενισχυτής συν κροσόβερ για σαμπ).
Η πρόσοψη του ενισχυτή είναι αρκετά σεμνή, με το λογότυπο στη μέση, δεξιά το κουμπί Stand by (που είναι αναμμένο όταν ο ενισχυτής δε δουλεύει) και αριστερά έναν κύκλο με LED που δείχνει την ένταση.
Το πάνω μέρος έχει ένα τεράστιο διάτρητο λογότυπο, τα πλαϊνά είναι οι τυπικές ψύκτρες, αλλά η έκπληξη είναι όταν γυρίσουμε τον ενισχυτή και δούμε την πίσω πλευρά. Θα περιμέναμε ένας τελικός ενισχυτής να έχει δύο RCA (ή και XLR), τέσσερις μπόρνες και ένα ρευματολήπτη.
Ο τελικός της Leema τα έχει, φυσικά, όλα αυτά, αλλά και κάποιες επαφές με τις βιτσιόζικες ενδείξεις «LIPS», «SLAVE», «MULTI». Και αυτό, γιατί ο Hydra II έχει αρκετή «λογική» μέσα του.
Μπορεί να γεφυρωθεί σε μονοφωνικό τερατάκι των 540W. Μπορεί να συνδυαστεί σε διπλοενίσχυση, είτε με άλλους Hydra (στερεοφωνικούς ή ζεύγη γεφυρωμένων) ή με τον ολοκληρωμένο Tucana.
Μπορεί να γίνει μέρος πολυκάναλου συστήματος με το Corvus. Μπορεί να οδηγηθεί από τον προενισχυτή Pyxis, μα και από οποιονδήποτε ολοκληρωμένο ενισχυτή ή CD player ή DAC της Leema χωρίς ανάγκη προενισχυτή!
Το σύστημα LIPS (Leema Intelligent Protocol System) επιτρέπει την επικοινωνία των συσκευών μεταξύ τους, και έτσι η ένταση του ήχου δεν είναι απαραίτητο να ελεγχθεί από το ποτενσιόμετρο του προενισχυτή, αλλά ορίζεται από τη μεταβολή στο κέρδος του τελικού με βάση τις εντολές που δίνει το CD player.
Αν ο Hydra έχει συνδεθεί στα πίσω κανάλια ενός συστήματος surround, θα σβήσει αυτόματα όταν βάλετε ένα CD να παίξει, αφού το player θα δώσει την απαραίτητη εντολή μέσω του LIPS. Και ένα σωρό ακόμα αυτοματισμοί.
ΣΧΕΔΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΦΟΡΕΣ
Στο εσωτερικό του ενισχυτή -που πρέπει να ξεβιδώσεις 14 βίδες για να το φτάσεις- βλέπουμε ένα συμμαζεμένο πραγματικό dual-mono κύκλωμα.
Δύο τοροειδείς μετασχηματιστές στα δεξιά και στα αριστερά της πρόσοψης προσφέρουν την απαραίτητη υποβίβαση τάσης, ενώ τέσσερις πυκνωτές των 10.000μF ανά κανάλι αποθηκεύουν την ενέργεια. Ένας τρίτος μικρός μετασχηματιστής ανάμεσα στους άλλους δύο τροφοδοτεί τα κυκλώματα ελέγχου, που βρίσκονται απομονωμένα στη δική τους πλακέτα.
Η ισχύς προέρχεται από τρία ζευγάρια On Semiconductors NJL4281DG/NJL4302DG στο κανάλι, μετρημένα και προσεκτικά ταιριασμένα στο εργοστάσιο, που οδηγούνται από ένα ζευγάρι Sanken 2SC4382/2SA1668. Το πρώτο στάδιο είναι εξίσου προσεγμένο, με ρελέδες Axicom IM06 (με επαφές από επιχρυσωμένο ασήμι), ολοκληρωμένα Analogue Devices OP275 στην είσοδο και Burr-Brown PGA2310 για τη ρύθμιση της έντασης. Το τελικό στάδιο είναι πολωμένο σε τάξη Β, αλλά όλα τα προηγούμενα δουλεύουν σε καθαρή τάξη Α.
Ο ενισχυτής δεν έχει κύκλωμα προστασίας πέρα από τις ασφάλειες, γιατί η Leema πιστεύει ότι τελικά κάνει κακό στον ήχο. Το manual γράφει ότι η εταιρεία χρησιμοποιεί εσωτερική καλωδίωση της Nordost (πρόσφατα όμως υπήρξε προσφορά στην Αγγλία για τα καλώδια της Chord μαζί με την αγορά των μηχανημάτων της Leema).
Όχι πως είναι πολλή: 5 πόντοι που πηγαίνουν στις μπόρνες των ηχείων. Το σήμα από τα βύσματα XLR οδηγείται στο κυρίως κύκλωμα με καλωδιοταινία, ενώ τα υπόλοιπα καλώδια μεταφέρουν είτε ρεύμα είτε σήματα ελέγχου από το LIPS. Η ποιότητα κατασκευής είναι ιδιαίτερα προσεγμένη, παρ’ ότι δε θα δείτε πουθενά εξωτικά υλικά.
Η λειτουργία του είναι απαλλαγμένη τόσο από μηχανικούς όσο και από ηλεκτρικούς θορύβους. Η υψηλή ευαισθησία αντιβαίνει στη μόδα για όλο και υψηλότερη τάση εξόδου από τις πηγές, αλλά, επειδή διαθέτει διακόπτη για -6dB, έχετε και μια εναλλακτική θέση.
Στη σχεδιαστική ομάδα του ενισχυτή περιλαμβάνεται, εκτός από τους ιδιοκτήτες της εταιρείας, Lee Taylor και Mallory Νicholls, και ο Doug Self, γνωστός από τα δεκάδες σχέδια που έχει δημοσιεύσει σε περιοδικά όπως το Elektor και το Wireless World.
Κύριοι τεχνικοί στόχοι της ομάδας ήταν ο πολύ χαμηλός θόρυβος και παραμόρφωση, η άψογη συμπεριφορά ακόμα και κάτω από δύσκολα φορτία, η όσο το δυνατόν τελειότερη απόδοση του τετραγωνικού παλμού και η αξιοπιστία.
ΗΧΟΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΜΑΤΙΣΜΟΙ
Στις ακροάσεις ο Hydra ΙΙ ξεπέρασε τις προσδοκίες μας. Δεδομένου ότι έχουμε εκτεταμένες ακουστικές εμπειρίες από μηχανήματα της Leema, περιμέναμε τη γνώριμη συνταγή της, και σε αυτό δεν πέσαμε έξω. Ο τελικός δείχνει πόσο καλύτερα είναι μαγειρεμένη η συνταγή στο πλαίσιο της σειράς Constellation.
Το χαμηλό έχει δύναμη, το μεσαίο διαφάνεια, το υψηλό ομαλότητα, και όλα μαζί ταχύτητα. Απλώνει μια πολύ πλατιά και αρκετά βαθιά σκηνή με προοπτική από τις πρώτες σειρές της αίθουσας συναυλιών. Πείθει τον ακροατή ότι ακούει μια πραγματική μουσική επιτέλεση.
Ένα από τα συνήθη τεστ που κάνουμε στα στερεοφωνικά είναι η μετάβαση από το 4ο στο 5ο μέρος της 2ης Συμφωνίας του Mahler στο SACD της Channel με τον Fischer. Το μηχάνημα πρέπει να έχει λεπτότητα, διαφάνεια και ευαισθησία για την αιθέρια φωνή της μέτζο-σοπράνο στο Urlicht, και στη συνέχεια, χωρίς διακοπή, να οδηγήσει την ένταση και τα δυναμικά με τα κρουστά και τα πνευστά σε αληθοφανές επίπεδο, πριν επιστρέψει στις χαμηλές εντάσεις και αποδώσει σωστά τα κόρνα εκτός σκηνής.
Ο στερεοφωνικός τελικός της Leema πέρασε χωρίς πρόβλημα αυτήν τη δοκιμασία. Απέδωσε τη στριμωγμένη σκηνή στο Clark Terry at the Village Gate· την αίσθηση του πιάνου ηχογραφημένου από σχετικά κοντά σε μια μεγάλη αίθουσα στις Παραλλαγές Gοldberg, για τις οποίες θα διαβάσετε στο Audiophile αυτού του μήνα· ανάπλασε τόσο αντρικές (Luqman Hamza, George Michael, Roy Orbison) όσο και γυναικείες φωνές (Alison Moyet, Jennifer Warnes, Marianne Faithfull)· ξεμπρόστιασε ανελέητα πρώιμες ψηφιακές ηχογραφήσεις (7η Συμφωνία του Bruckner με τον Blomsteadt). Ένας ενισχυτής που είναι στο στοιχείο του τόσο σε φωτεινά σαλόνια με τα κοντσέρτα του Vivaldi υπό τον McGegan όσο και στα σκοτεινά υπόγεια όπου διαδραματίζονται οι ιστορίες των Tiger Lillies.
Δοκιμάσαμε, φυσικά, και το σύστημα LIPS, οδηγώντας τον τελικό απευθείας από το DAC Elements της εταιρείας (για το οποίο θα διαβάσετε σε επόμενο τεύχος). Αντί το σήμα να εξασθενεί στο ποτενσιόμετρο και μετά να ξαναενισχύεται, οδηγείται αυτούσιο στον Hydra, που αναλαμβάνει να ρυθμίσει την ένταση.
Το σύστημα δουλεύει άψογα και προσφέρει λίγο περισσότερη καθαρότητα, αλλά κυρίως καλύτερα πρίμα, σε σχέση με τη συμβατική σύνδεση.
Έχοντας ακούσει τα 5 από τα 7 μοντέλα στη σειρά Constellation της Leema, θέλουμε να τονίσουμε ότι ο συνδυασμός του Hydra με τα άλλα μηχανήματα της σειράς και το σύστημα LIPS είναι ένας πολλαπλασιαστής ισχύος. Μπορείτε να ξεκινήσετε από τον ολοκληρωμένο Tucana II (που διαθέτει πρακτικά το ίδιο τελικό στάδιο) και στη συνέχεια να προσθέσετε τον Hydra II για διπλοενίσχυση.
Μετά μπορείτε να βάλετε άλλον έναν Hydra II και να τους γεφυρώσετε. Ή μπορείτε (αν δε θέλετε άλλη πηγή) να οδηγήσετε απευθείας τον Hydra II από το CD player Antila II.
Ο Leema Hydra II είναι ένας εξαιρετικός ενισχυτής από μόνος του, που χαρακτηρίζεται από ταχύτητα, ανάλυση και κορυφαία τονική ισορροπία. Έχει πολύ καλές δυνατότητες οδήγησης και επεκτασιμότητα. Το LIPS είναι το κερασάκι στην τούρτα. Μπορεί το τίμημά του να είναι αυξημένο, αλλά το αξίζει!
ΥΠΕΡ
- Ταχύτητα, ανάλυση
- Σκηνή με έκταση και ακρίβεια
- Αποκαλυπτικός σε λεπτομέρειες χαμηλής στάθμης
- Συνδεσιμότητα μέσω LIPS
ΚΑΤΑ
- Λίγο πιο ρηχή εικόνα σε σχέση με το πλάτος της
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Απόκριση συχνότητας: 20Hz-40kHz
Τάση εξόδου: 2,1V (RCA), 4,2V (XLR)
Λόγος σήματος προς θόρυβο: 111dB
Διαστάσεις (ΠxΥxΒ) 22x9x38 εκ.
Βάρος: 18 κιλά
ΣΧΟΛΙΟ
O ήχος της Leema βρίσκεται ανάμεσα στο «ρυθμικό» και «μεγάλο» ήχο της Naim και στον «ταχύ» και «αναλυτικό» ήχο της Linn. Τώρα που το σκέφτομαι, και το όνομα μοιάζει ανάμεσα στα δύο...
TIP 01
Τα Tucana ΙΙ, Hydra II και Corvus, μέσω αναλογικών εξόδων ενός BluRay ή DVD player, μπορούν να συνεργαστούν στον οικιακό κινηματογράφο χωρίς εξωτερικό A/V προενισχυτή. Συνδέoυμε με LIPS την τριάδα των Leema· τις αναλογικές front στον Tucana II, τις αναλογικές rear στον Hydra II, τις center και sub στον Corvus. Ο Corvus έχει και πρόγραμμα bass management, ξεχωριστά από την πηγή. Ο Tucana II ελέγχει το ποτενσιόμετρο φωνής και η εντολή έναρξης και παύσης για τον κάθε ενισχυτή εξαρτάται από το αν έχει σήμα εξόδου ή όχι στις αναλογικές του εισόδους.
ΤΙΜΗ: 4.900 €
ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ: Stepcom,
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: 210.9605.365
----
Leema Tucana II
Δεδομένου ότι το στάδιο ισχύος του ολοκληρωμένου δεν έχει ουσιαστικές διαφορές από τον τελικό, ο περιοριστικός παράγοντας στον ήχο του Tucana II είναι ο ενσωματωμένος προενισχυτής, ο οποίος υπολείπεται του κορυφαίου Pyxis II. Ο ηχητικός χαρακτήρας, όμως, της Leema είναι και εδώ παρών, και γι’ αυτό το ταίριασμα του Tucana με τον Hydra σε διπλοενίσχυση είναι απροβλημάτιστο.
Ο Tucana II έχει αρκετή ηχητική βελτίωση σε σχέση με την παλιότερη εκδοχή του ενισχυτή, κυρίως σε ό,τι αφορά την απόδοση της μεσοϋψηλής περιοχής (όπου ο Tucana I αγρίευε όταν ανέβαιναν οι εντάσεις) και στο σφίξιμο του χαμηλού. Το ενδιαφέρον είναι ότι η βελτίωση αυτή έγινε χωρίς αλλαγές στη σχεδίαση του κυκλώματος, απλώς με αντικατάσταση υλικών: τα τρανζίστορ εξόδου από Toshiba 2SC5200/2SA1943 από τα προαναφερθέντα ThermalTrack και κάποια παθητικά υλικά τύπου SMD από πιο audiophile.
Παράλληλα βελτιώθηκαν και κάποια τεχνικά χαρακτηριστικά, όπως η αντίσταση εξόδου και ο λόγος σήματος προς θόρυβο. Σε θέμα συνδεσιμότητας, ο Tucana II προσφέρει 1 είσοδο XLR, 5 εισόδους RCA (η είσοδος CD με χαμηλότερη ευαισθησία από τις υπόλοιπες), 1 είσοδο AV bypass, 1 είσοδο «καρφί» στην πρόσοψη για να συνδέσετε το MP3 σας, tape loop, pre-out και έξοδο ακουστικών.
Ο Tucana II είναι ένας ολοκληρωμένος ενισχυτής που πρέπει οπωσδήποτε να ακούσετε αν κινείστε σε αυτήν την κατηγορία τιμής και έχετε την ταχύτητα και τη ρυθμική αίσθηση ψηλά στην ατζέντα σας.
ΤΙΜΗ: 4.900 €
