Είχα αφήσει την PS Audio στο στάδιο που παρουσίαζε τον πρώτο της διακοπτικό ενισχυτή, τουλάχιστον δέκα χρόνια πριν. Εκείνη την εποχή άκουγα Tάξη Δ και έτρεχα μακριά, ενώ δεν το συζητούσα καν να βάλω φίλτρα στο ρεύμα, μένοντας πιστός στις μινιμαλιστικές απαιτήσεις των μικρών τριοδικών ενισχυτικών, που ανέκαθεν προτιμούσα.
To DAC της PS Audio αποτέλεσε μία λίαν ευχάριστη έκπληξη, αν μη τι άλλο, επειδή αυτό που θεωρούσα ως τεχνοκρατικό προφίλ έχει πλέον δώσει τη θέση του σε κάτι πολύ προχωρημένο, ακόμα και πρωτοποριακό.
Πλέον, η εταιρεία έχει επικεντρωθεί στα διάφορα φίλτρα και τους αναγεννητές ρεύματος, όπου απολαμβάνει σπουδαία φήμη, έκοψε τους διακοπτικούς ενισχυτές και έδωσε μεγάλο βάρος στην αναπαραγωγή οπτικών δίσκων και αρχείων.
Το σετ της δοκιμής αυτής με το...προκλητικό όνομα PerfectWave (PWD + PWT, μετατροπέας και οδηγός, αντίστοιχα) είναι ό,τι καλύτερο διαθέτει η εταιρεία, ενώ υπάρχει και ένα σημαντικά πιο προσιτό DAC, το NuWave, καθώς και ένα phono stage/ADC για ψηφιοποίηση βινυλίων. Και τι το σπέσιαλ έχει αυτό το σετ, πέραν της υψηλής τιμής του, θα αναρωτηθείτε. Η απάντηση είναι απλή: το σετ της PS Audio ανταγωνίζεται τα καλύτερα προϊόντα ανεξαρτήτως τιμής και φαίνεται να προσφέρει ένα πολύ δελεαστικό λόγο τιμής/απόδοσης.
Τα καλά νέα επικεντρώνονται κυρίως στην πλευρά του DAC, το οποίο είναι έτοιμο να stream-άρει αρχεία υψηλής ανάλυσης με πολύ χαμηλό jitter, καθώς και στην ιδιαίτερη διασύνδεση του DAC με το transport με καλώδιο HDMI για μεταφορά του σήματος στη μορφή Ι2S. H αγορά είναι γεμάτη, βέβαια, με προσιτά streamers και USB DACs, ωστόσο οι δύο αυτές δουλειές μαζί στο ίδιο σασί και με επίπεδα απόδοσης που ορίζουν την αναφορά στο είδος, είναι κάτι σπάνιο για την κατηγορία τιμής που κινούνται τα δύο PS Audios.
Πέραν των επιμέρους χαρακτηριστικών, βεβαίως, κάθε DAC που σέβεται τον εαυτό του οφείλει να λάμπει όταν θα κληθεί να αναπαράγει υλικό υψηλής ανάλυσης, κι εδώ είναι που τα PerfectWave ξεχωρίζουν πολύ, χαράσσοντας ένα δρόμο επεξεργασίας του PCM, που το φέρνει στα ίσα με τα πρότυπα του DSD. Πρόσφατα, η εταιρεία παρουσίασε την αναβαθμισμένη μορφή του PWD, το MkII, το οποίο φέρει νέα ψηφιακή πλακέτα με βελτιωμένα χαρακτηριστικά θορύβου, εκσυγχρονισμένη USB (2.0) και πιο χαμηλό jitter, καθώς και δυνατότητα ρύθμισης της ισορροπίας των καναλιών στο ψηφιακό πεδίο.
Η αναβάθμιση μπορεί να εφαρμοστεί στο πρώτης γενιάς PWD εύκολα και γρήγορα με αντικατάσταση της πλακέτας και στην ουσία επεκτείνει τα όσα θαυμαστά ακούσαμε από το transport και στις λοιπές ψηφιακές εισόδους του μηχανήματος.
ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ
Το δίδυμο είναι οπτικά ταιριασμένο και παράγεται τόσο σε μαύρο όσο και σε ασημί φινίρισμα. Η κατασκευαστική εικόνα είναι έξοχη και τιμά την κατηγορία τιμής των δύο συσκευών, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την αίσθηση που εισπράττει ο χρήστης.
Το στιβαρό μεταλλικό σασί διαθέτει καμπυλωμένες γωνίες και ματ φινίρισμα που είναι ανθεκτικό στις δαχτυλιές, δίνοντας έτσι μια πιο «σοβαρή» όψη. Αυτή αντισταθμίζεται από το ασυνήθιστο καπάκι από παχύ MDF, που είναι εξαιρετικά λακαρισμένο και δίνει μια χαρακτηριστική γυαλάδα, που συμπληρώνει έξυπνα την αισθητική. Φυσικά, αυτά θα τα παρατηρήσετε αφού πρώτα χορτάσετε τις μεγάλες, έγχρωμες οθόνες που παρέχουν επιπλέον χειρισμό μέσω αφής και αποτελούν το στολίδι της πρόσοψης, ελλείψει άλλων πλήκτρων.
Η λειτουργία τους είναι πολύ ομαλή και άμεση, παρέχοντας υψηλή εργονομία και πάντα σαφείς απεικονίσεις της κατάστασης των συσκευών. Για παράδειγμα, η ένδειξη eject βρίσκεται δεξιά στην οθόνη του τράνσπορτ μαζί με τις άλλες πληροφορίες του οπτικού δίσκου.
Όταν όμως το συρτάρι είναι ήδη έξω, τότε όλες οι άλλες ενδείξεις εξαφανίζονται και το eject μεγαλώνει και πιάνει το κέντρο, ενεργοποιείται δε όπου κι αν ακουμπήσουμε στην οθόνη. Πιέζοντας το εικονίδιο των εισόδων στο DAC, από την άλλη, ανοίγει στην οθόνη του ένα μενού τριών σειρών από όπου μπορούμε να αναζητήσουμε την επιθυμητή είσοδο. Σαφώς είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά και αποτελεσματικά UI που έχουμε ποτέ συναντήσει. Αλλά το σετ ενθουσιάζει και σε επίπεδο παρεχόμενων λειτουργιών.
Από την πλευρά του οδηγού PWT, υπάρχει οδηγός DVD Rom, που μπορεί να διαβάσει τα DVDs που έχουμε κάψει με αρχεία υψηλής ανάλυσης (με τις προδιαγραφές UDF2.0). Επιπλέον, το μηχάνημα συνδέεται στο τοπικό μας δίκτυο (βάσει DHCP) και μπορεί να κατεβάσει υλικό (εξώφυλλο, τίτλους, tracks) από κάθε CD που βάζουμε στο συρταράκι του, το οποίο και αποθηκεύει σε κάρτα μνήμης SDν που βρίσκεται στην πλάτη του, δίπλα από τη θύρα Ethernet.
Για να συμβεί αυτό, θα πρέπει βέβαια να κάνουμε register το s/n του μηχανήματος στην ιστοσελίδα της εταιρείας ώστε να αποκτήσουμε πρόσβαση στην υπηρεσία. Το άλλο ξεχωριστό με το PWT είναι ότι εμπεριέχει μνήμη και διαβάζει την πληροφορία μέχρι 80 φορές πριν την αποθηκεύσει, έτσι ακυρώνει τα on the fly συστήματα διόρθωσης των οδηγών CD και επαναχρονίζει το σήμα για πολύ χαμηλό jitter, μια τεχνική που η PS Audio ονομάζει Digital Lens. Αν κάνετε eject την ώρα που παίζει, η μουσική θα συνεχίσει να ακούγεται για 30δλ.
Αυτό το κύκλωμα επαναχρονισμού χρησιμοποιεί ανεξάρτητους ταλαντωτές για τις βασικές συχνότητες (44,1 και 48kΗz) και έχει χρησιμοποιηθεί επίσης στην add-on πλακέτα PerfectWave Bridge του μετατροπέα PWD, ώστε να διατηρηθεί η κορυφαία ηχητική ποιότητα κατά τη μεταφορά των αρχείων μέσω της Ethernet (επίσης εξοπλίζει την αναβαθμισμένη πλακέτα του MkII για εφαρμογή και στις συμβατικές εισόδους). Πολύ σημαντικό είναι, τέλος, το γεγονός ότι το σετ της PS Audio μάς δίνει τη δυνατότητα για ψηφιακή σύνδεση μέσω HDMI σε μορφή I2S, επιλογή που θεωρείται από πολλούς ό,τι καλύτερο για τη μεταφορά του σήματος χωρίς να επιβαρυνθεί με jitter.
Πάντως, η λειτουργία του Digital Lens, τόσο στο PWT όσο και το PW Bridge, αποτελεί τη βάση για την αναφερόμενη κατάκτηση εφάμιλλης ποιότητας ανάμεσα στους δύο κόσμους διανομής/αναπαραγωγής, κάτι που αποτελεί βασικό ζητούμενο για την εποχή των αρχείων. Συνοψίζοντας, τα δύο μηχανήματα δείχνουν να πιάνουν άψογα τον παλμό της εποχής. Η όποια κριτική μας είναι ακαδημαϊκή και αφορά μόνο το απερχόμενο PWD και την απλή, plug'n'play USB του, καθώς το MkII διαθέτει πια μια ασύγχρονη USB (32/192), βασισμένη στο XMOS τσίπσετ, και επίσης απολαμβάνει το Digital Lens.
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Το σετ της PS Audio μου παραδόθηκε μαζί με τρία καλώδια της εταιρείας, ένα HDMI για τα διασύνδεση και δύο ρεύματος, με τον κοινό κωδικό AC12. Αυτά «στρογγύλεψαν» το κόστος στο δεκαχίλιαρο, μια τιμή που -τουλάχιστον στα μάτια μου - είναι στο άνω όριο της λογικής για ψηφιακό. Τέτοια χρήματα τα δικαιολογώ άνετα για πικάπ, ενισχυτές και ηχεία, αλλά όχι και για ψηφιακές πηγές, αφού συνήθως πολλά λόγια λέγονται αλλά, στο τέλος, ακούμε καλύτερη μουσική από κάποια «πειραγμένα» DVDp του κατοστάρικου...
Αυτή τη φορά όμως ο κανόνας δεν επιβεβαιώθηκε και το σετ των PerfectWave μού έδειξε για πρώτη φορά με ποιον τρόπο πρέπει να ακούω το λιγοστό hi-res υλικό που διαθέτω ώστε να εισπράττω και συναίσθημα, όχι μόνο εφέ. Ως ακροατής, προσωπικά, έχω παραμείνει στους δίσκους κάθε είδους, καθώς δε μου αρέσει η ιδέα της «πακετωμένης» USB και του υπολογιστή, ως player, δίπλα στα ευαίσθητα αναλογικά μηχανήματα, ενώ ακόμη φοβάμαι το όλο concept του streaming μέσω δικτύου.
Το σετ της PS Audio το κάνει όλο αυτό να φαντάζει πιο εύκολο και audiophile, έστω κι αν οι αναφορές για τις apps της εταιρείας (eLyric) για smartphone αναφέρουν τα (συνήθη) προβλήματα του τύπου «σε βρήκα-σε έχασα-πού είσαι τώρα-δε σε βλέπω», που ταλανίζουν καθετί το ψηφιακό. Πάντως, το Bridge αναβαθμίζεται στο firmware μέσω κάρτας μνήμης στην πλάτη του PWD ενώ οι εφαρμογές διαρκώς βελτιώνονται.
Έτσι κανείς αναμένει ότι η μάχη της Ethernet κάποια στιγμή θα κερδηθεί οριστικά. Εκείνο που μετράει στο τέλος της ημέρας, όμως, είναι η μουσική. Η ηχητική ποιότητα που παρέχει ο μετατροπέας PWD είναι καταπληκτική και αναφέρομαι καταρχήν στις συμβατικές εισόδους του (που μάλιστα έχουν βελτιωθεί σημαντικά στο MkII).
Όλες τους ακούστηκαν εξαιρετικά καλοχρονισμένες και σφιχτές, με φυσικές χροιές, τρομερή ταχύτητα, ησυχία και καταπληκτικές δυναμικές. Μέχρι και η οπτική μού άρεσε, είχε ζωντάνια στα πρίμα, σώματα και πολύ καλή ανάλυση, η USB διέθετε πολύ καλή τονική συγκρότηση αλλά και πάλι προτίμησα ελαφρά την κλασική ομοαξονική σύνδεση. Όλα αυτά φυσικά χωρίς upsampling, με τη ρύθμιση στο native. Το PWT είναι μάλλον ένα πολύ ακριβό ταίρι για το μετατροπέα, που θα κάνει τη δουλειά του περίφημα με οποιοδήποτε ψηφιακό σήμα.
Το PWT, από την πλευρά του, ποντάρει στο υπερθέαμα και μιμείται αρκετά καλά τον ήχο ενός πικάπ.
Πράγματι υπάρχει κάτι εδώ που είναι ασυνήθιστα καλό, στον ήχο του ζεύγους μέσω HDMI δηλαδή, όταν παίζει απλά CD. Οι ακραίες οκτάβες του φάσματος δεν είναι ασαφείς ως συνήθως, αλλά χαρίζουν εξαιρετική, φυσική οξύτητα και μεγάλο μέγεθος στον ήχο, ολοκληρώνουν έξοχα το τίμπρο των οργάνων και το timing της ηχογράφησης και επιτρέπουν κορυφαίο ύψος σκηνής και δυναμικές αντιθέσεις. Οι ομοιότητες με ένα καλό πικάπ είναι κάτι παραπάνω από περαστικές.
Διέγνωσα όμως και μια μικρή υποβάθμιση στις αμέσως επόμενες οκτάβες, προκειμένου ίσως να επιτευχθεί αυτό. Έτσι οι ανώτερες χαμηλές είναι λίγο συγκρατημένες και τα κατώτερα πρίμα κάπως λεπτά. Αλλάζοντας τράνσπορτ και παίζοντας με τις άλλες εισόδους τους ίδιους δίσκους, ο ήχος πήρε μια πιο γνώριμη τονική καμπύλη, «έκλεισε» στα άκρα και «πύκνωσε» λίγο πιο πριν, παρέμεινε όμως η εξαιρετική ανάλυση και δυναμική περιοχή του μετατροπέα.
Ήταν φανερό ότι το μηχάνημα έδειχνε τις ατέλειες του 44.1... Περνώντας σε υλικό υψηλής ανάλυσης (τόσο μέσω της USB στα 24/96 όσο και μέσω της ομοαξονικής στα 24/192), βρήκα τον εαυτό μου να... τη βρίσκει για πρώτη φορά τόσο πολύ, καθώς δεν άκουγα απλά περισσότερες/πιο ήσυχες συχνότητες και καλύτερη ανάλυση, άκουγα περισσότερη μουσική! Η καλλιτεχνική έκφραση που εισέπραξα από, υποτίθεται, γνωστό μου υλικό ήταν τόσο ανώτερη από οτιδήποτε έχω ακούσει που θα άξιζε να αγοράσει κανείς το μετατροπέα μόνο γι'αυτό... Με τον PWD η PS Audio μού απέδειξε ότι η αναλογική, γλυκιά, εσωτερική αίσθηση του DSD μπορεί να υπάρξει και στο PCM.
Σας μιλάω για hi-res PCM χωρίς κόκκο, σκληρότητες και ηλεκτρισμένες ακμές ή τεχνητό/κρύο «αέρα», χωρίς επιθετικότητα, αλλά με συνοχή και μια απέραντη διάθεση εμβάθυνσης στην υφή, τη χροιά και τις χρονικές αξίες της ηχογράφησης. Κι όλα αυτά, χωρίς τη «σκοτεινιά» του DSD στα ανώτερα πρίμα. Με άλλα λόγια, το θηρίο δαμάστηκε και το «τέλειο κύμα» είναι πια εδώ!
ΥΠΕΡ
Ποιότητα κατασκευής, εργονομία (οθόνες αφής), συνδεσιμότητα, κορυφαία ηχητική ποιότητα, ειδικά με αρχεία υψηλής ανάλυσης Σπέσιαλ σύνδεση τράνσπορτ-DAC για βινυλιακού τύπου επιδόσεις στα CDs.
ΚΑΤΑ
Δεν αναπαράγει DSD, λείπει η έξοδος ακουστικών.
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
PerfectWave DAC
ΕΙΣΟΔΟΙ: 2xI2S (HDMI), AES/EBU, USB, optical, coax
ΕΞΟΔΟΙ: RCA, XLR
ΕΞΤΡΑ: προαιρετικά Ethernet (PW Bridge)
UPSAMPLING: Native/44,1/48/88,2/96/176,4/192kHz
ΦΙΛΤΡΑ: 5x+ auto
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (ΠxΥxΒ): 43x10x35εκ.
ΒΑΡΟΣ: 10,2κ.
PerfectWave Transport
ΔΙΑΒΑΖΕΙ: CD, DVD (PCM μέχρι 24/192)
ΕΞΟΔΟΙ: I2S (HDMI), AES/EBU, optical, coax
Ethernet: Ναι, με SD για τα data
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (ΠxΥxΒ): 43x10x35εκ.
ΒΑΡΟΣ: 10,2κ.
ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ: Projecting&Sounding Art
ΕΠΑΦΗ: 210.9949.071
ΤΙΜΗ: 4.000 ευρώ (έκαστο)
ΚΕΙΜΕΝΟ: ΠΑΡΗΣ ΚΩΤΣΗΣ
ΣΧΟΛΙΟ
Την ώρα που όλοι μιλάνε για το «βινυλιακό» DSD, η PS Audio προτείνει ένα καθαρόαιμο PCM DAC, που διδάσκει τη σωστή αναλογική έκφραση στα hi-res αρχεία.
