Πρώτη η Samsung παρουσίασε ένα κινητό με οθόνη 4,3 ιντσών, μετά η Nokia, που ασπάστηκε τα Windows, ακολούθησε η Sony, με κινητά που έχουν βιντεοκάμερα 1.080p, η LG με 3D κινητό και άλλοι πολλοί με όλα τα θαύματα της σύγχρονης τεχνολογίας.
Θα μου πείτε ότι η αγορά των κινητών είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτήν του audio και της τηλεόρασης και, επομένως, το ενδιαφέρον του κόσμου είναι τεράστιο. Έτσι ακριβώς! Το επιτάσσει η μόδα της εποχής. Ίσως σε λίγα χρόνια η μόδα της τεχνολογίας να είναι τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, και τα smartphone να θεωρούνται ξεπερασμένα, όπως είναι σήμερα τα laptop.
Για τα κινητά τρέχει σήμερα μια ολόκληρη στρατιά εργοστασίων και εταιρειών, όπου, με βάση το ελεύθερο λειτουργικό σύστημα της Google -γνωστό ως Android-, μάχονται με σχεδόν παρόμοιες συσκευές μεταξύ τους για να φρενάρουν την προέλαση της Apple, η οποία έχει μόνο ένα όπλο, το iPhone.
Φέτος στην Έκθεση δεν είχαμε μόνο smartphone, αλλά και ταμπλέτες. Μια αγορά που εγκαινίασε πέρυσι η Apple με το iPad. Τώρα βλέπουμε έως τον τελευταίο Κινέζο κατασκευαστή να παράγει τέτοια συσκευή. Στην ουσία, πρόκειται για smartphone με μεγάλη οθόνη αφής, που επίσης είναι βασισμένη στο λειτουργικό σύστημα της Google.
Τελικά, στον ξέφρενο χορό των κινητών και των ταμπλετών η μάχη δεν είναι, για παράδειγμα, μεταξύ των Samsung και LG, αλλά μεταξύ των Google και Αpple. Η Google έχει παρασύρει Ιάπωνες, Κορεάτες, Αμερικανούς και Ευρωπαίους να φτιάχνουν κινητά για αυτήν, ενώ η Apple παίζει μόνη της.
Στο τέλος η Αμερική κερδίζει, και δεν είναι τυχαίο αυτό. Δείτε, για παράδειγμα, ότι όλες οι μεγάλες διαδικτυακές υπηρεσίες είναι αμερικάνικες: το Facebook, το Twitter, το eBay ή το YouTube.
Αφού το Διαδίκτυο είναι ανοιχτό και δε γνωρίζει σύνορα και τόπους, γιατί δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο και μεγάλο με προέλευση από την Aγγλία (που μιλούν την ίδια γλώσσα) ή τη Γερμανία, για παράδειγμα, που είναι ισχυρή χώρα;
Αν έχει δηλαδή κανείς μια καλή ιδέα για ιστότοπο, ανάλογη με αυτήν του Μark Zuckerberg, ιδρυτή του Facebook, θα πρέπει να μεταναστεύσει στην Αμερική για να πετύχει; Το καλύτερο που έχει να κάνει - η Delta έχει πτήσεις κάθε μέρα για Νέα Υόρκη.
Αν μείνει στη χώρα μας, για παράδειγμα, όπου κάθε καλή προσπάθεια ή ιδέα σκεπάζεται πάντα από κάποιον βολεμένο ή υπεύθυνο που υπάρχει πάντα από επάνω, θα τον εκμεταλλευτούν χωρίς έλεος.
Έτσι, καταλήγουμε τα περισσότερα ελληνικά site να είναι «περιεχομένου», δηλαδή ειδησεογραφικά, τα οποία τον τελευταίο καιρό πολλαπλασιάζονται, όπως τα βιντεοκλάμπ πριν από χρόνια. Πλήθος άεργων δημοσιογράφων ή εντύπων που πιστεύουν ότι το μέλλον είναι μόνο στο Διαδίκτυο παράγει κάθε μέρα χιλιάδες ειδήσεις από την καρέκλα του σπιτιού του.
Αναπαράγουν ή κακομεταφράζουν τα «νέα» της Αμερικής και της Ευρώπης από τις μεγάλες εφημερίδες του κόσμου. Οι ιστοσελίδες, για να έχουν ημερήσια επισκεψιμότητα, και μάλιστα αυξητική, θα πρέπει να τροφοδοτούνται συνεχώς με περιεχόμενο. Στο βωμό αυτόν ακόμα και μια μικρή είδηση από την Αλαμπάμα είναι ικανή να παρουσιαστεί σε δεκάδες ιστολόγια.
Φαινόμενο των καιρών, θα μου πείτε. Το ξέρω. Όπως ξέρω ότι σε ελάχιστα χρόνια το Διαδίκτυο θα είναι εντελώς διαφορετικό και τα site περιεχομένου θα ξεπεραστούν.
Σήμερα, όμως, αυτό που συμβαίνει με το κυνήγι του περιεχομένου είναι κωμικοτραγικό. Για παράδειγμα, στον ΗΧΟ έχουμε ως πάγια τακτική να μη δημοσιεύουμε δελτία Τύπου, αλλά να διαλέγουμε μόνοι μας τις ειδήσεις για τις σελίδες των νέων.
Βέβαια, αυτό δε σημαίνει ότι κάθε μέρα δε λαμβάνουμε, όπως όλοι οι δημοσιογράφοι, δεκάδες δελτία Τύπου για «τηλεοράσεις με καταπληκτική εικόνα», για «ηχεία που αναπαράγουν το ίδιο καλά όσο η φύση» ή για «υπολογιστές που τρέχουν σε ασύλληπτες ταχύτητες»...
Αυτά τα δελτία Τύπου τα βλέπουμε την ίδια ημέρα αναρτημένα αυτούσια στις στήλες τεχνολογίας των διάφορων ιστοσελίδων, απλώς και μόνο επειδή χρειάζονται περιεχόμενο, και το δελτίου Τύπου παρέχεται δωρεάν.
Το Διαδίκτυο είναι ένα δυνατό εργαλείο, και η ώριμη χρήση του μόνο καλό μπορεί να κάνει, αλλιώς γίνεται εφιάλτης. Τα γράφει αυτά κάποιος που έχει e-mail από το 1988.