Βέβαια, μπορεί κανείς να πει ότι και η λέξη «Apple» ήταν κάποτε συνδεδεμένη με τη δισκογραφική εταιρεία των Beatles, αλλά τότε θα έμπλεκε τα μήλα με τα πορτοκάλια. Εν πάση περιπτώσει, εμάς μας ενδιαφέρει η πρώτη, η McIntosh, που ονομάστηκε έτσι από τον Φρανκ Μάκιντος, που την ίδρυσε μαζί με τον Γκόρντον Γκάου το 1949 στην πόλη Σίλβερ Σπρινγκ στο Μέριλαντ. Ήταν η εποχή του ραδιοφώνου και των πρώτων τηλεοπτικών εκπομπών στην Αμερική.
Επόμενο ήταν ως πρώτο προϊόν να κατασκευάσουν έναν ενισχυτή ήχου, τον 50W-1, που ήταν ασυνήθιστος για τα δεδομένα της εποχής επειδή όχι μόνο απαρτιζόταν από δύο μέρη (συσκευές), το τροφοδοτικό και τον ενισχυτή, αλλά και διέθετε ένα λαμπάτο κύκλωμα χρονοκαθυστέρησης μέχρι να ζεσταθούν οι λάμπες εξόδου.
Ήταν μια γιγάντια ιδέα για την εποχή. Ο 50W-1 είχε ισχύ 50W με παραμόρφωση λιγότερη από 1%, χρησιμοποιώντας ένα και μοναδικό ζεύγος 6L6 λυχνιών στο στάδιο εξόδου. Μερικοί για να πάρουν μεγαλύτερη ισχύ (περίπου 80W) δεν είχαν πρόβλημα με την αύξηση της παραμόρφωσης στο 5%. Κάτι συνηθισμένο για τα τότε στάνταρντ.
Μην ξεχνάμε ότι οι καλύτεροι πελάτες των ενισχυτών ήχου την εποχή εκείνη ήταν: ο στρατός, οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών και οι μεγάλες αίθουσες. Μετά μπήκαν στα σπίτια. Η επιτυχία της McIntosh ήταν δεδομένη: Δημοσιεύσεις σε περιοδικά της εποχής, συμμετοχές σε εκθέσεις και αύξηση των μοντέλων με προενισχυτές και ηχεία ήταν η συνταγή της.Η συνέχεια είναι γνωστή.
Το 1954 είχε το σετ προτελικού MC30 και C4, το 1960 (όταν ήρθε το στέρεο) κυκλοφόρησε ο τελικός ενισχυτής MC240 και δύο χρόνια αργότερα ο MC275 για να φθάσουμε στην εποχή των ραδιοφώνων, των ηχείων και των CD player. Σήμερα η McIntosh έχει στη φαρέτρα της προϊόντα όπως πικάπ, βιντεοπροβολείς, ηχοσυστήματα αυτοκινήτου και ολοκληρωμένα σετ hi-fi.
Ως σημαντικό κομμάτι θεωρείται ο προενισχυτής C22, που βγήκε στο φως το 1963 και καταργήθηκε το 1972. Εκείνα τα χρόνια τα προϊόντα παρέμειναν για πολλά χρόνια στην αγορά, όχι όπως σήμερα που η ζωή τους διαρκεί περίπου έξι μήνες, ενώ αλλιώς θεωρούνται παλιά και ξεπερασμένα. Πάντα έλεγαν ότι τα ενισχυτικά της McIntosh είναι φτιαγμένα για να παίζουν δυνατά, και αρέσουν έτσι, γι’ αυτό οι μηχανικοί φρόντιζαν οι δημιουργίες τους να μην κλιπάρουν σχεδόν ποτέ.
Το 1990 η ιαπωνική Clarion, γνωστή από το car audio, εξαγοράζει τη McIntosh, χωρίς ωστόσο να «βάλει χέρι» στην κουλτούρα και στην πολιτική της. Το 1993 πραγματοποιήθηκε η επανέκδοση του φημισμένου ενισχυτή MC275, μάλιστα ήταν ακριβώς ίδιος, σχεδιασμένος από τον ίδιο άνθρωπο.
Μετά ήρθε η D&M Holdings, το ίδιο ακριβώς γκρουπ που έχει τις Denon και Marantz. H McIntosh γιόρτασε τα εξήντα χρόνια της. Γι’ αυτόν το λόγο επανακυκλοφόρησε σε περιορισμένα κομμάτια τον πανέμορφο μονομπλόκ ενισχυτή MC75 ισχύος 75W του 1961, με τριπλό φινίρισμα από ατσάλι, χρυσό και τιτάνιο.
Επίσης, ξανάφτιαξε το C22, τον πιο ιστορικό προενισχυτή του κόσμου, ώστε να δέσει με τους μονομπλόκ MC75. Για την κατασκευή του C22 έχει βάλει το χέρι της η σύγχρονη τεχνολογία από τον τηλεχειρισμό έως τη διαμεταγωγή των εισόδων.
Αυτό, όμως, που μου αρέσει περισσότερο είναι το MXA60 -όχι δεν είναι από τα παλιά-, αλλά πρόκειται για το πρώτο ολοκληρωμένο ηχητικό σύστημα της McIntosh με CD/SACD, δέκτη, λυχνίες, όργανα βελόνας, ηχεία και τα όλα του.
Τελευταία η εταιρία πέρασε στα χέρια της ιταλικής Fine Sounds που έχει τη Sonus Faber, Audio Research, Wadia και άλλες...
