fbpx
×

Προειδοποίηση

JUser: :_load: Αδυναμία φόρτωσης χρήστη με Α/Α (ID): 170

Billy Joel Piano Man and Turnstiles

Από αυτήν τη νέα σειρά εκδόσεων ακούσαμε δύο δίσκους του Billy Joel, το περίφημο Piano Man του 1973 (UDSACD 2062, διάθεση: Ανάκρουσις, 2310.773.001, www.anakrousis.gr) και τη μεγάλη επιτυχία του 1976 Turnstiles (UDSACD 2063), που περιέχει το πασίγνωστο New York State Of Mind.

Όπως συμβαίνει πάντα στη MoFi, ό,τι έχει γραφτεί στις ταινίες το παίρνουμε στο δίσκο. Κι αυτό μπορεί να είναι και καλό και κακό, γιατί οι συγκεκριμένοι δίσκοι έχουν καλή, αλλά όχι σταθερή ποιότητα εγγραφής. 

Το Piano Man έχει καλύτερη και πιο ομοιογενή ποιότητα ηχογράφησης. Ειδικά το ομώνυμο κομμάτι είναι άψογο, με τη φωνή του Billy Joel πλούσια και κρυστάλλινη, και το πιάνο του επίσης να είναι γραμμένο πολύ καλά - η κορυφαία στιγμή και των δύο δίσκων. Επιπλέον, είναι καλογραμμένα η φυσαρμόνικα και το μπάντζο.

Αντίθετα, χάνεται συχνά η μποτιά. Αδύναμα σημεία εμφανίζονται όποτε η ενορχήστρωση γίνεται πολύ πλούσια, όπως με τον μπασίστα στο Stop in Nevada, τα πνευστά στο Billy the Kid και τα φωνητικά στο ρεφρέν του Captain Jack. Στο Turnstiles η ποιότητα της ηχογράφησης έχει μεγαλύτερες μεταβολές.

Το πρώτο τραγούδι Say Goodbye to Hollywood είναι συγκεχυμένο, με τη φωνή του Billy Joel να ακούγεται γραμμένη από μακριά. Στη συνέχεια τα πράγματα βελτιώνονται. Το New York State of Mind δεν είναι η κορυφαία στιγμή που θα ήθελα: η ντραμς είναι λίγο χαμένη στη μείξη, και η φωνή δεν έχει την ένταση του Piano Man. Ίσως η MoFi να έπρεπε να «πειράξει» λίγο το mastering, για να το κάνει πιο θελκτικό για τα σημερινά αυτιά, αλλά αυτό αντίκειται στη φιλοσοφία της!

Συνολικά, όμως, πρόκειται για δύο καλές επανεκδόσεις, με πολύ περισσότερη λεπτομέρεια και πληροφορία από το CD με τα Greatest Hits, με το οποίο το σύγκρινα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι, παρόλο που τα στατιστικά του New York State of Mind έχουν σχετικά μικρή διαφορά σε μέση στάθμη και δυναμική περιοχή, ο ήχος είναι αρκετά διαφορετικός. Στο Greatest Hits το πιάνο είναι πολύ πιο γεμάτο και ογκώδες, υπάρχει echo στη φωνή του Billy Joel, που απουσιάζει στη MoFi.

Γενικά, τo MoFi είναι πιο ξερό, αλλά η ατάκα και ο ήχος της ορχήστρας στη MoFi είναι ανώτερα, και τελικά η συμπίεση παρουσιάζεται σημαντικά λιγότερη (όπως συμβαίνει πάντα στις επανεκδόσεις της εταιρείας). Δώστε του παραπάνω 2dB ένταση, και ο αρχικά εντυπωσιακότερος ήχος του Greatest Hits χάνει το πλεονέκτημά του. 

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Schubert - Symphony No. 9 (Great) in C major Love, Beatles Cirque De Soleil »

ΔΕΙΤΕ ΜΑΣ

MEMBERS OF...