Αυτή ήταν 11 ιντσών και είχε ανάλυση 960x540 pixels. H Galaxy Tab S είναι στις 10,5 ίντσες και έχει ανάλυση 2560x1600 pixels.
H Sony κόστιζε τότε στη Sony Hellas 3.000 ευρώ. Η Samsung κοστίζει σήμερα κάτω από 600 ευρώ.
Στη φωτογραφία η κ. Ελενα Παπαβασιλείου το 2008 με την OLED τηλεόραση της Sony. Η φωτογραφία είναι δικιά μας!
Περισσότερα στο περιοδικό που ετοιμάζουμε…
Ορίστε τη είχαμε γράψει στη δοκιμή τότε…
«Παρουσιάστηκε πριν από 13 μήνες στο κοινό που βρέθηκε στο Τόκιο στην Έκθεση Ceatec 2007. Τότε η ΧΕL-1 έγινε πρώτη είδηση στο CNN και σε άλλα μεγάλα μέσα ενημέρωσης. Ακόμα και ο ΗΧΟΣ τής είχε αφιερώσει σελίδες.
Παρουσιάστηκε ως ένα πολύτιμο κόσμημα εικόνας και ως ο πρόδρομος μιας τεχνολογίας που θα έλυνε τα βασικά προβλήματα των σημερινών τηλεοράσεων, όπως είναι το κοντράστ, η κίνηση, η κατανάλωση, το μέγεθος, η γκάμα των χρωμάτων καθώς και ό,τι άλλο σας προβληματίζει με την LCD που έχετε στο σπίτι σας.
Αργότερα ανακοινώθηκαν σενάρια για εύκαμπτες οθόνες OLED, υαλοπίνακες OLED, ρούχα OLED... μέχρι και για ΟLED εκτυπώσεις οθονών ακούσαμε. Θεωρητικά η τεχνολογία OLED μπορεί να φέρει άνετα την επανάσταση των display, αλλά μέχρι τότε ο δρόμος είναι μακρύς. Η Sony, κάνοντας επίδειξη δυνάμεων αλλά και της δυναμικής της OLED τεχνολογίας, έφτιαξε την XEL-1. Σύμφωνα με πληροφορίες, παράγονται μόλις 1.000 κομμάτια το μήνα.
Η ΧEL-1 είναι ασφαλώς ο σημερινός πρεσβευτής της εικόνας του αύριο. Κοστίζει ακριβά, δεν είναι λίγα 3.000 ευρώ για 11 ίντσες. Όποιος την αγοράσει σίγουρα, δε θα έχει ανάγκη για τηλεόραση, αλλά ανάγκη... για μέλλον.
Θα την αποκτήσει για τον ίδιο λόγο που πήρε το iPhone ή ένα αυτοκίνητο Smart.
Όπως και να το κάνουμε, πρόκειται για ένα προϊόν show off και από τις δύο πλευρές, της Sony και του αγοραστή. Εδώ που τα λέμε, ποιος δε θα ήθελε να έχει στο γραφείο του αυτήν τη στιλάτη τηλεόραση, εδώ ακόμα και ο Bond στο Quantum of Solace τη χάρηκε.
Ναι, η XEL-1 είναι το πιο όμορφο «τηλεοπτικό μωρό» που έχει κατασκευαστεί ποτέ, στην οθόνη της καμιά σειρά, κανένα δελτίο ειδήσεων και κανένα αθλητικό γεγονός δε θα είναι πια το ίδιο. Όταν είναι σβηστή αυτή η σκοτεινή σαν μαύρο σίδερο οθόνη της, έχει πολλά παραμύθια να διηγηθεί, πολλά ταξίδια να μας πάει και πολλά χρώματα να μας... αποκαλύψει. Είναι από τις τηλεοράσεις που αισθάνεσαι ότι το χώμα είναι βρεγμένο, που νιώθεις την πρωινή αύρα της φύσης και που φοβάσαι μη σε κάψει η φωτιά. Αναπαραγωγή της φύσης και τίποτε άλλο..»
